” ကတိ ” ကို မထိန်းနိုင်ရင် အလွယ်မပေးပါနဲ့…
ချမ်းအေးတဲ့ ည တစ်ညမှာ သန်းကြွယ် သူဌေးကြီး တစ်ယောက် က အပြင်မှာ… ဆင်းရဲသား အဘိုးကြီး တစ်ယောက်နဲ့ တွေ့တယ်။ ကုတ်င်္ကျီ မဝတ်ဘဲ အပြင်မ ောနေတာ မအေးဘူးလား လို့ မေးတယ်။အဘိုးအိုက… ” ငါ့မှာ ကုတ်အင်္ကျီ မ ရှိ ဘူး။ ဒါပေမယ့် အကျင့်သား ရနေပါပြီ ” လို့ ပြန် ဖြေတယ်။သန်းကြယ် သူဌေးက… “ ခဏနေဦး… ငါ့ အိမ်ထဲ ဝင်ပြီး အနွေးထည် တစ်ထည်ယူလာ ပေးမယ်။ ” လို့ သန်းကြွယ် သူဌေးက ပြန် ပြောတယ်။ ဆင်းရဲသား က ဝမ်းသာ အားရနဲ့ စောင့်နေမယ် လို့ ပြောတယ်။ သန်းကြွယ် သူဌေးက သူ့ အိမ်ထဲ ဝင်လာပြီးအလုပ် ရှုပ်ပြီး ဆင်းရဲသား ကို မေ့သွားတယ်။ မနက် မိုးလင်းတော့… ဆင်းရဲ နွမ်းပါးတဲ့ အဘိုးအို ကို သတိ ရပြီး လိုက်ရှာတော့… အအေးဒဏ်ကြောင့် သေဆု ေးနေတဲ့ အဘိုးအို နဲ့
ချန်ထား ခဲ့တဲ့ စာ တစ်စောင် ကို တွေ့လိုက် တယ် ။ စာမှာ… “အနွေးထည် မရှိတဲ့ အခါ အအေးဒဏ်ကို ခုခံ နိုင်တဲ့ စွမ်းအား ငါ့မှာ ရှိ ခဲ့ တယ်၊ မင်း ငါ့ ကို ကူညီမယ် လို့ ကတိ ပေးလိုက်တဲ့ အခါ…မင်းရဲ့ကတိ ကို မျှော်လင့် တွယ်တာ မိပြီး အအေးဒဏ် ကို ခုခံနိုင်တဲ့ စွမ်းအားတွေ ကုန်ဆုံး သွားခဲ့တယ်။ လိုက်နာရမည့် သင်ခန်းစာ… ကတိ ကို မထိန်းနိုင်ရင် မပေးပါနဲ့…သင့်အတွက် ဘာမှ မဟုတ်ပေမယ့် တခြား တစ်ယောက်ယောက် အတွက် ဘာမဆို ဖြစ်နိုင် ပါတယ်။
ခရက်ဒစ်#အရှင်သူရဓမ္မ(ခွန်မျိုးနွယ်)#လေးစားစွာဖြင့် ခ ရက် ဒစ် ပေး ပါ သည်။ ပြန် လည် မျှဝေခြင်း ဖြစ် ပါ သည်။
Leave a Reply